Revolucionarne šezdesete reflektiraju se u slici i zvuku “Diplomca” (“The Graduate”, 1967.) redatelja Mikea Micholsa. Modernistička kamerna i montažna rješenja te glazba dvojca Simon i Garfunkel savršeno hvataju vizualne i auditivne senzibilitete jednog vremena. “Diplomac” je vremenska kapsula konca šezdesetih i jedan od ključnih, međaških naslova epohe, kinematografska prijelomnica.
U Nicholsovu klasiku ogleda se sve što mu je kinematografski prethodilo ranih šezdesetih, satiričke humorne (melo)drame poput “Apartmana” Billyja Wildera i režijski razbarušeni francuski “novovalovci” na čelu s “Do posljednjeg daha” Jean-Luca Godarda. Istovremeno, film je i ogledalo onoga što je slijedilo krajem dekade i tijekom sedamdesetih, od “Butcha Cassidyja i...